‘Ken je de feiten?’

Seksueel misbruik bij Jehovah’s Getuigen doen ze af als ‘incidenteel’. Ze zeggen zich niet te herkennen in het aantal meldingen dat bij Reclaimed Voices bekend is. Het ‘relatief geringe aantal’ meldingen dat bij de organisatie van Jehovah’s Getuigen zelf is binnengekomen zou mede te danken zijn aan de vele artikelen die ze gepubliceerd hebben over het onderwerp, aldus een woordvoerder van het kerkgenootschap  aan de Volkskrant afgelopen woensdag.

Slachtoffers reageren verontwaardigd. Ze hebben het gevoel dat ze worden weggezet als leugenaars. Naar hen wordt niet geluisterd.

Berichten in de media over de problematiek worden afgedaan als afkomstig van gefrustreerde ex-leden die de geloofsgemeenschap aan de kaak willen stellen. Die media-aandacht wordt langzamerhand een wereldwijd probleem. In het artikel ‘Ken je de feiten?’ in de wachttoren van augustus 2018 (studie-uitgave) lijken de eigen leden gewaarschuwd te worden geen geloof te hechten aan berichten over seksueel misbruik bij Jehovah’s Getuigen.

Feiten

‘Wie op een zaak antwoordt voordat hij de feiten hoort,

is dwaas en maakt zich belachelijk.’ — SPR. 18:13.

Opmerkelijk is dat noch de Statenvertaling, noch de Willibrordvertaling of de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) in deze tekst over ‘feiten’ spreken. Die laatste geeft de tekst als volgt weer: ‘Wie antwoordt zonder eerst te luisteren, handelt dwaas en maakt zichzelf belachelijk.’ Waarom de eigen vertaling hier het woord feiten gebruikt, is niet duidelijk. De tekst krijgt er een andere lading door.

Een feit is iets waarvan de werkelijkheid vaststaat. Een geloofsovertuiging is geen feit. Toch lijken Jehovah’s Getuigen af en toe te suggereren dat hun geloof op feiten gebaseerd is. Zij noemen hun geloof ook wel ‘de Waarheid’. Zouden zij daaruit concluderen dat alles wat de eigen religieuze organisatie zegt, per definitie waar is?

Het artikel in deze studiewachttoren stelt dat ware christenen het vermogen moeten ontwikkelen om informatie te kunnen evalueren en er de juiste conclusie uit te trekken. Als ze dat niet doen, zijn ze kwetsbaarder voor de invloed van Satan en zijn wereld. ‘Natuurlijk kunnen we alleen tot de juiste conclusie komen als we de feiten kennen’,  zo zegt het artikel.

Er wordt geadviseerd selectief te zijn in de informatie die je leest. Daarbij is het ‘helemaal belangrijk niet naar sites van afvalligen te gaan. Zij willen alleen maar Gods volk naar beneden halen en de waarheid verdraaien.’ Waar men verder hoog van de (wacht)toren blaast over feiten, vindt men het kennelijk niet nodig aan te tonen dat wat  ex-leden beweren onwaar is. Informatie van voormalige geloofsgenoten wordt zonder meer veroordeeld.

Paragraaf 6 van het artikel waarschuwt gelovigen op de hoede te zijn bij het horen van berichten over ‘Jehovah’s volk’. Ze moeten niet vergeten dat Satan de beschuldiger is van ‘Gods trouwe dienaren’. Jezus had immers gewaarschuwd dat tegenstanders boosaardige leugens over hen zouden verspreiden? Jehovah’s Getuigen dienen deze waarschuwingen serieus te nemen, dan zullen ze ‘niet geschokt zijn door ontstellende berichten over Jehovah’s volk’.

De eigen achterban lijkt te worden geïnstrueerd geen geloof te hechten aan mediaberichten over seksueel misbruik bij Jehovah’s Getuigen. Men krijgt het advies goed na te denken voordat je een bericht dat je hebt gehoord of ontvangen door te sturen naar anderen. Weet je zeker of deze informatie klopt? Ken je alle feiten?

Onvolledige informatie

‘Ook als een bericht halve waarheden bevat of niet alle feiten vermeldt, is het lastig om tot de juiste conclusie te komen. Een verhaal dat maar 10 procent waar is, is 100 procent misleidend’, lezen we in paragraaf 9. Waarom geven woordvoerders en leidinggevenden van Jehovah’s Getuigen in de media dan zelf geen openheid van zaken? Wijzen op het vele materiaal dat bedoeld is voor preventie van seksueel misbruik, maar verzwijgen wat het werkelijke beleid is dat door ouderlingen dient te worden opgevolgd, is een halve waarheid.

Dan is er het document Het Bijbelse standpunt van Jehovah’s Getuigen over de bescherming van kinderen. Hiervan wordt op de website gezegd dat het uitlegt hoe Jehovah’s Getuigen reageren in het geval van een beschuldiging van seksueel misbruik. Slechts een halve waarheid die de werkelijkheid mooier doet voorkomen. Het werkelijke en meest recente beleid staat in de brief aan Alle Lichamen van Ouderlingen van 1 september 2017.  Deze is alleen gedeeld met ouderlingen.

Het wachttorenartikel wijst op verschillende secties van de eigen website als betrouwbare informatiebronnen voor Jehovah’s Getuigen. Onder ‘Nieuws’ en ‘Breaking nieuws’ kun je berichten vinden over Jehovah’s Getuigen die te maken hebben met vrijheid van aanbidding of hulp bieden bij natuurrampen. Nergens vind je een bericht over de problemen die de organisatie ondervindt aangaande seksueel misbruik, zoals het onderzoek door de Royal Commission in Australië, de vele rechtszaken in de VS en media-aandacht in Europa. Wederom wordt de eigen achterban maar deels geïnformeerd.

Hoe kan een gewoon lid van de gemeenschap een juiste conclusie trekken als het over seksueel misbruik bij Jehovah’s Getuigen gaat, als hij of zij niet over alle feiten beschikt?

Onderzoek de waarheid

De organisatie van Jehovah’s Getuigen blijft in de media antwoorden op een wijze die neerkomt op ontkenning. Zou men niet liever het door hun zelf onderwezen Bijbelse principe opvolgen, dat iemand dwaas is en zich belachelijk maakt als hij op een zaak antwoordt voordat hij de feiten hoort?

Het is natuurlijk zo dat seksueel misbruik moeilijk feitelijk is aan te tonen. Het is dikwijls het woord van een slachtoffer tegenover de dader. Men zal goed moeten luisteren, alvorens te antwoorden.

Feit is wel dat ouderlingen het jarenlang aan hun bijkantoor hebben doorgegeven wanneer iemand beschuldigd is van seksueel misbruik. Deze gegevens heeft men bewaard. Als de organisatie wil aantonen dat seksueel misbruik bij Jehovah's Getuigen een minder groot probleem is dan elders en dat zij er op een goede manier mee omgaan, hoeven ze alleen maar in te stemmen met een onafhankelijk onderzoek. Laat zien wat het werkelijke beleid is. Geef inzicht in je administratie. Als je gelooft dat je hulp aan slachtoffers vol empathie en steunend is, luister dan naar de verhalen van hen die er mee te maken hebben gehad. Om tot juiste conclusies te komen, moet je de waarheid – oftewel de feiten – van een zaak onderzoeken.

Wie denkt de waarheid te hebben, is toch niet bang openheid te geven?